Menkemaborg

De Menkemaborg is in oorsprong een uit de 14de eeuw daterend huis, een zogenaamd ‘steenhuis’, dat in de loop der tijd vergroot is. Over de familie Menkema is helaas weinig bekend. In het begin van de 17de eeuw vergrootte het echtpaar Clant het gebouw tot een U-vormig huis met de ingang naar het oosten.

Familie Alberda

In 1682 koopt Mello Alberda het landgoed en na zijn overlijden in 1699 erft zijn zoon Unico Allard het. In 1701 trouwt Unico Allard met Everdina Cornera van Berum en zij verbouwen het huis ingrijpend waarbij de ingang naar het noorden wordt verlegd en het huis een barokke symmetrische indeling krijgt. De architect van deze verbouwing is Allert Meijer. Voor het verfraaien van het interieur worden kunstenaars aangetrokken. Beeldsnijder Jan de Rijk maakt de imposante schoorsteenmantels van barok houtsnijwerk en Hermannus Collenius schilderde daarvoor mythologische voorstellingen. Ook een heel bijzonder staatsieledikant, gemaakt van gele Chinese zijde damast, is bewaard gebleven. De familie Alberda bewoonde de Menkemaborg als buitenhuis tot het overlijden van de laatste bewoner Gerhard Alberda van Menkema en Dijksterhuis in 1902.