Lutje hoeske achter diek

Ze woonden soamen in ’n hoeske
Zai was wat stief van reumetiek
Toch konden de zok hail nuver redden
In ’t lutje hoeske achter diek

De kinder waren al laank de deur oet
Toch kwamen ze voak nog op ’t ol stee
En mainstied hadden ze ’t over vrouger
Din wizzen z’apmoal wat e zee

‘T Het nog nooit nog nooit zo donker west
Of ’t wer altied wel weer licht

Pieterburen.