Het was de week van geduld (en het niet hebben). De knie zorgde voor een rustige week met een hoop gevloek en een dankgebed aan degene die ibuprofen heeft uitgevonden.
Verder maakte ik perensap en ja daar heb je ook geduld voor nodig. Peren halen, peren wassen, peren snijden, peren in de sappan en dan begint dus het wachten.
En je wacht …. En wacht. Terwijl je wacht snij je nog maar wat peren ….
Als dat klaar is pluk je maar vast wat tomaten voor op de vensterbank want buiten worden ze toch niet meer rood ….
Je kijkt even het politieke debat in de 2e kamer en denkt : ik snap dat de tomaten niet rood worden als ik zo de politiek leider van de SP hoor … En dan …
En als het eenmaal loopt … Dan loopt het als een trein. Het sap dan, ik nog steeds niet. Het eindresultaat 4,5 liter puur perensap. Ik hou ervan !
Les van deze week ; het komt zoals het komt 🙂
Fijn weekend allemaal !